Aan een kust
voltrekt een man zijn bestemming
de zee kronkelt en draait
in durende schermutseling
naar zijn droom
zonder gestalte.
Het strand rekt zich
onder haar eigen topografen:
Steentjes, drijfhout
flessen en gescheurd wier.
Eén hand van wolken
Eén hand van aarde
Omdat de tijd een herinnering is
van een roerloos moment.